ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA

Tematem przewodnim obchodów tegorocznego Światowego Dnia Zdrowia jest cukrzyca.

Niemal 350 milionów osób na całym świecie cierpi na tę przewlekłą chorobę.

Pomimo tego, że cukrzyca jest chorobą występującą coraz częściej, nadal nie jest wystarczająco znana i rozumiana w społeczeństwie. Dlatego tak ważne staje się posiadanie wiedzy o tym, jak można zminimalizować ryzyko wystąpienia choroby, a także o sposobach jej wykrywania i leczenia.

Do choroby tej dochodzi, gdy organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub nie jest w stanie skutecznie wykorzystywać własnej insuliny w procesie metabolizmu cukrów pochodzących ze spożywanej żywności. Insulina to hormon regulujący poziom cukru we krwi, będącego źródłem energii potrzebnej nam do życia. Jeżeli glukoza nie może przeniknąć do komórek organizmu, w których jest spalana jako energia i pozostaje w krwiobiegu, jej stężenie może wzrastać do szkodliwego poziomu. Rozróżniamy dwa główne typy choroby. Osoby cierpiące na cukrzycę typu 1 na ogół w ogóle nie wytwarzają własnej insuliny i dlatego, aby przeżyć, muszą przyjmować insulinę w formie iniekcji. Chorzy na cukrzycę typu 2, którzy stanowią około 90% wszystkich przypadków zachorowań, najczęściej wytwarzają własną insulinę, ale w niewystarczającej ilości lub ich organizm nie jest w stanie jej właściwie wykorzystywać. Osoby chore na cukrzycę typu 2 na ogół mają nadwagę i prowadzą siedzący tryb życia.

Brak insuliny wywołuje wysokie stężenie glukozy w krwi –  hiperglikemię. Jej częstymi objawami są: nudności, zmęczenie, ból brzucha, wymioty, ciężki oddech, często niewydolność wydechowa, ból w klatce piersiowej, zaburzenia świadomości a nawet śpiączka cukrzycowa.
Niedobór insuliny to również osłabienie, utrata wagi a nawet zahamowanie wzrostu (długotrwały niedobór insuliny). Objawami wysokiego stężenia glukozy w krwi jest glukoza w moczu, co wiąże się z zwiększoną częstotliwością oddawania moczu (także w nocy), dużym pragnieniem, suchością ust, suchą skórą, deficytem energii. Często wysokie stężenie glukozy we krwi powoduje rozmazany obraz. Dziecko w wieku przedszkolnym ma zapas glukozy na ok. 12 godzin pozostawania bez posiłków.
Niedobór glukozy w krwi nazywamy hipoglikemią. Hipoglikemia u dzieci z cukrzycą najczęściej występuje po wielkim wysiłku fizycznym, zmniejszonym jedzeniu (np. w czasie choroby), po zbyt wysokiej dawce insuliny.
Objawami hipoglikemii jest często: zmęczenie, trudności z koncentracją, nadpobudliwość, nietypowe dla dziecka zachowanie, nagła zmiana nastroju, zachowania agresywne, nielogiczne odpowiedzi na zadawane pytania, uczucie silnego głodu, bladość skóry, nadmierne pocenie się, drżenie rąk,bóle głowy, bóle brzucha, ziewanie, senność, kołatanie serca, niepokój, zaburzenia mowy a nawet zaburzenia świadomości.

Przy zastosowaniu właściwego leczenia wpływ cukrzycy na życie chorego można zminimalizować.